Na een periode van ziekte heeft de Here Thuisgehaald ons trouw koorlid

Hendrik Jan Visscher

Met dankbaarheid denken we terug aan de vele jaren van muzikale verbondenheid en inzet voor ons mannenkoor.We gaan hem dan ook erg missen.

Ons medeleven gaat uit naar zijn vrouw Jacomien, (klein)kinderen en verdere familie, die dit grote verlies moeten dragen. We bidden en wensen hen Gods troost en nabijheid toe vanuit de belofte dat Hij eens alles weer nieuw zal maken.

Bestuur, dirigent en leden van het Christelijk Kamper Mannenkoor ‘D.E.V.’

Die Himmel erzählen die Ehre Gottes.

Een Duitse titel voor een Nederlands kerstconcert in de Bovenkerk in Kampen. Het was de afsluiting van het jaar voor het Christelijk Kamper Mannenkoor D.E.V.
Het was fijn om te zien dat de Bovenkerk in korte tijd vol liep. Heerlijk als er zoveel mensen de moeite hadden genomen om naar Kampen te komen en te luisteren naar D.E.V. Werkelijk van alle streken uit Nederland was men er.
Ongeveer een kwartier voor aanvang van het concert begint het altijd met de massale samenzang bij de vertrouwde organist Marco den Toom, die het orgel meteen het liet juichen en jubelen. Dat belooft veel moois voor de avond. Heerlijk klonken de volgende liederen. Op U mijn Heiland blijf ik hopen. Met een mooi tussenspel gaat het naar, Eer zij God in onze dagen. De mensen zingen uit volle borst, het orgel jubelde het uit. Nu zijt wellekome. Het orgel zakt heerlijk weg met de om de dames te begeleiden bij het eerste couplet. Prachtig ingetogen vrouwenstemmen. De heren zetten fors in met het tweede couplet zingen, het derde couplet weer met z’n allen, wat een feest. Het blok werd afgesloten met Psalm 98. Met een heerlijk voorspel met die fantastische klanken van het Bovenkerkse orgel zetten we allen, Zingt, zingt een nieuw gezang den Heere. Hierna opent de voorzitter de avond en gaat voor in gebed.

In de stad van Koning David. Marjolein de Wit komt lopend van achteruit het koor de kerk in lopen. Onze Timon zet in om het eerste couplet te zingen. Zacht zetten we het tweede couplet in met een mooie opbouw. Een mooi gedragen tempo met een licht crescendo en een aanzet om het derde couplet met de hoorders samen te zingen. Het orgel zet heerlijk bij. De kerk trilt op z’n grondvesten. Na het wegsterven van het geluid komt het orgel met een mooie afsluiting, zangerig en licht.

Het eerste blok beginnen we met het bekende, Komt allen tezamen een prachtige werk van oud dirigent Klaas Jan Mulder. Stevig zetten we in en sonoor klinken de mannenstemmen die heerlijk gedragen worden door prachtig orgelspel. Om het middendeel af te zwakken, O laten wij aanbidden. Komt zingt nu die Heiland, stevig. De dirigent laat ons op het stilst zingen, in mensen welbehagen om weer aan te zetten naar een stevig slot.

Met fluit wordt het lied, Dierb’re Heer Jezus zacht in gezet met een heerlijke vibratie, en beetje op een slepende manier, zodat de worden accenten krijgen. Dat is nou echt D.E.V. Jacob Schenk zingt het tweede couplet terwijl we op “noe” onze partij zingen heerlijk met de fluit begeleid, het orgel op de achtergrond. En dan die Heerlijk Voxhumana, krijg je toch tranen in de ogen. Zacht zetten we het laatste couplet in. We zingen een “speels” couplet, ziele rust en zaligheid, prachtig.

’t Was nacht in Bethl’ems dreven. Een fijn stuk waarin we mooi met hart en zacht konden spelen. Prachtig hoe de fluit er heerlijk doorheen klonk, maar ook hoe het orgel ons zo heerlijk stuwde op de golven van de muziek. De eerste twee coupletten lijken dan ook echte golfbewegingen. Voor het laatste couplet zet den Toom een mooi tussenspel neer om daarmee heerlijk in te zetten: De Heiland is gekomen! Een flinke rust in de laatste regel. Een herder wezen zal, en zo sterft de muziek weg in de kerk.

Wat hebben we heerlijk genoten van deze voordracht van Jacob Schenk. Mary did you know? Die geweldige klanken van de piano, Gerwin die zich helemaal in de muziek zet, de fluit die mooi aanvult. Het is vooral de prachtige stem van Jacob die indruk maakt. Die prachtig gezongen accenten. Jacob maakt er een heerlijke show van. Hij zingt de Bovenkerk in z’n geheel vol! Vele ogen zijn gesloten. Het is meeslepend en krijg er nog tranen in de ogen van. Zeer indrukwekkend. Aansluitend zingen we de lofzang van Maria, en dat gebeurt heel massaal en mooi begeleid door het orgel.

Jésus chez les Bretons. Een Frans stuk muziek. Ik heb er respect voor als je dat een zo mooi kunt zingen en verstaanbaar, Jacob verstaat die kunst. We zetten als koor het refrein in waar we volop spelen met hard, zacht en staccato. Heerlijk ook hoe den Toom een prachtig orgelpartij erbij speelt. Ik vond het stuk tijdens de repetitie maar zo, zo. Maar… Het is een meesterwerk geworden, echt heerlijk!!

Indrukwekkend van inhoud. Coventry Carol. Het stuk bezingt de kindermoord van Bethlehem. Een geschiedenis die wel eens vergeten wordt, maar ook bij kerst hoort. Het stuk is een uitdaging om te zingen. Zacht zetten we dan in met accenten. Ieder woord heeft lading. Je kunt het bijna niet omschrijven. We zingen dan veel met vibraties. In het midden stuk, als Herodus de opdracht geeft de kinderen te vermoorden, klinkt krachtig de woede van Herodus door. De stemmen, orgel, piano, alles is indrukwekkend in balans. Het refrein dat op ‘noe’ volgt is dan indrukwekkend stil, de spanning is voelbaar, ook het bezongen verdriet van de moeders van Bethlehem. Dan nogmaals het refrein, stil, gedragen met een verrassend slot mooi slot. Bijzonder.

Do you hear what I hear. Een prachtige beurtzang tussen de verschillende partijen van het koor. Mooi aangevuld door het heerlijke orgelspel en onze dirigent die mooi meespeelt op de piano. Ook Jacob Schenk zingt partij mee. Ook dit was nog wel een uitdaging om neer te zetten en vergde uiterste concentratie. Veel energie konden we erin kwijt, dat uitte zich in een daverend slot.

Marjolein de wit speelt een mooie solo op de dwarsfluit. Mooi aangevuld met Gerwin op de piano en den Toom mooi op de achtergrond. De hoofdrol is voor de fluit maar ook de heerlijke Voxhumana van het orgel komt prachtig terug in het stuk rustige stuk, Away in a manger. Aansluitend aan deze solo wordt het lied gezongen God in ons midden.

Nu komen we bij het zwaartepunt van de avond. Die Himmel Erzählen. Een waar meesterwerk van Franz Joseph Hayden. Mooi, maar ook zeer uitdagend om te zingen. Je kunt de spanning dan ook voelen. Tijdens prachtig gezongen solo die Jacob Schenk met veel gevoel zingt, kunnen we als koor vast in de stemming komen. Den Toom speelt een prachtige partij op het orgel, dit voorstuk is dus al een stuk op zich en heerlijk om naar te luisteren. Een beetje gespannen lezen we mee in onze muziek. En daar komt dan de inzet. Iedereen zet de stembanden op scherp en hangt aan de lippen van de dirigent. En toch behoorlijk zelfverzekerd zetten alle partijen hun ingestudeerde noten en muziek in. Ik moet zeggen dat het best ging. Ook die stemkruisingen liepen best goed. Foutloos wat het zeker niet, maar voor een eerste keer dat de meesten van ons het zingen was echt wel. Mooi gedragen door het orgel is het een mooi stuk muziek geworden en een overwinning voor iedereen van het koor. Het applaus was dan ook zeer verdiend en een zucht van verlichting gaat door het koor. We gaan verder met fijn slijpen van het stuk, het smaakt absoluut naar meer.

Na het harde werken was het heerlijk luisteren naar de orgelsolo van Marco den Toom. Die rustig begon. Lekker hoor, marsmuziek afgewisseld met het jubelen van het orgel. Het publiek geniet zichtbaar. Hoofden die mee deinen op de muziek. Heerlijke klanken komen er uit het Hinsz orgel. Een erg mooie aanzet vond ik het lied, in de stad van Koning David. Was heerlijk zwijmelen bij de unieke klanken van het orgel. Maar het orgelfeestje was nog maar net begonnen. Want in volle Gloria zet het orgel alweer aan. Een dan op onnavolgbare wijze het lied, Er ruist langs de wolken. Je voelt in wat je hoort hoe de vingers over de toetsen van de oude dame gaan. De klanken zijn echt heerlijk, wat een feest. Dan is het heerlijk inzetten met de massale samenzang. Die coupletten die vol overgave worden gezongen. Feest op het orgel, maar ook voor zangers beneden in de kerk. Weer worden we meegenomen door de klanken van het orgel.

Is het de mooiste versie van Stille nacht? De Duitse? Hoe dan ook het is mooi om te zingen. We hebben er als koor naar uitgekeken om dit weer mooi neer te zetten. Stil, als de stilte in die nacht. Heerlijk met vibratie kun je prachtig spelen met de klank. Als met tweede couplet Marjolein inzet met de fluit maken we iets meer volume om daarna weer terug te gaan. Wat mooi met het orgel op de achtergrond. Den Toom blijft z’n toon spelen en dan mogen we prachtig opbouwen in het laatste couplet. Machtig klinken de mannenstemmen Christ der Retter is da. Alles weg, de klanken sterven weg. Om dan heel zachtjes te zingen, Christ, der Retter is da. Zacht, heel zacht.

Marjolein de Wit laat ons genieten van heerlijke Kerstmedley. Nou ik heb er met volle teugen van genoten. De blokfluit, een instrument waar ik toch niet zoveel mee heb, maar wat speelde ze er prachtig op. Het leefde aan alle kanten. De dwarsluit, ze liet ons er heerlijk van genieten. Mooi dat ze al spelende door kerk liep zodat vele mensen het ook in andere delen van kerk beter konden zien. Gerwin zat ook lekker te genieten achter de piano. Den Toom die het orgel mooi subtiel liet horen. Het was een levendig schouwspel met heerlijke nummers die indruk maakten op iedereen die aanwezig was. Het zijn altijd van fijne rustpunten in het programma maar we konden het als koor niet laten om toch zachtjes mee te zingen omdat we zo heerlijk werden aangemoedigd.

We gaan zo al naar het einde van de avond maar we mogen nog een show opvoeren met Jacob Schenk. Mary’s Boychild. Jacob zingt het met leuke loopjes en kijkt daarbij het koor als ware recht in de ogen dus we zetten heerlijk zingend het refrein in. Gerwin laat de piano zingen. Marjolein de fluit fantastisch klinken. Verrassende klanken komen er uit het orgel. Den Toom geniet ook hoorbaar. Zo maken we er een heerlijk stuk muziek van, waar mensen ook zichtbaar hebben kunnen genieten.

Praise ye the Lord. We zingen het graag. Een lied waarin je zo lekker weg kunt zingen. Toch wilde Gerwin het deze keer op een ander manier laten klinken, dus moesten de accenten anders komen te liggen. Alzo geschiedde. Marjolein zet in met de fluit, waarna Jacob invalt met zijn solo. We antwoorden als koor met Praise Him. Het accent hebben we nu verlegd naar Him door het wat langer aan te zetten. Het is een muzikaal feest waar Jacob zijn partij met heerlijke aanzetten zingt, wat wij dan ook aanvullend doen en zo wordt het meteen heel ander stuk en dat is echt muziek maken. Het orgel en de piano spelen ook hierin een fijne rol. Het slot maakt Jacob er een heerlijke verassing van. Jacob spreekt als het ware de luisteraars toe om daarna door te zetten met fantastische zang, wat de kerk zo lekker vult met een ware climax als afsluiting.

Het einde van de avond is hiermee een feit. De tweede voorzitter bedankt iedereen voor de aanwezigheid en vooral hen die aan de avond hebben meegewerkt en worden nog even in het zonnetje gezet. Hierna zingen we nog het Ere zij God.

Praise Ye the Lord!!

Kaarten voor het Kerst Concert 2019 kosten € 14,- per persoon aan de kerk.
Kinderen en jeugd t/m 15 jaar gratis toegang.

In de voorverkoop voor € 12,50 bij de voorverkoopadressen:
Boekhandel De Rank – Oudestraat 17 te Kampen,
The Read Shop Bos – Oudestraat 41/43 Kampen
Kaashuis ’t Volle Pond – Hogehuisstraat 11 te Ysselmuiden.

Ook kunt u kaarten vooraf reserveren op naam:
Uw volledige gegevens vermelden en hoeveel kaarten klik op deze link
of u belt met Bertus Elzerman op 038-230 6764.

De goudomrande wens.

Veel is er al gezegd over het Galaconcert dat zaterdagavond 21 september 2019 plaats vond in het Concertgebouw in Amsterdam ter ere van het jubileum van Marco Den Toom. Ik ben er nog steeds helemaal vol van en weet eigenlijk niet zo goed hoe ik deze avond moet verwoorden. Toch wil ik proberen wat gedachten op te schrijven en met jullie delen.

Ruim een jaar hebben we als koor naar dit concert toegeleefd en gewerkt. Uren van repeteren gingen eraan vooraf. Ook persoonlijk heb ik naar dit unieke concert toegeleefd.

Een kaartje kun je natuurlijk zo kopen voor een concert in het Concertgebouw, maar er zelf zingen, dat is toch een iets ander verhaal. Het is iets wat je niet zomaar even meemaakt. Toch mocht ik daar staan met de mannen van DEV. We weten dat het altijd geweldig is om met Jigdaljahu te zingen en eveneens met Jubilate Deo. We hebben in het verleden meerdere keren met elkaar gezongen. De generale repetitie in Nijkerk was als een feest op zich dus de sfeer zat er meteen al goed.

Het moment dat je over drempel van het Concertgebouw komt, treed je binnen in een andere wereld. Ik heb in allerlei mooie kerken gezongen maar dit is toch van een andere orde. Het maakt ontzettend veel indruk. Ik werd er gewoon stil van. Wat een sfeer en grandeur.

Als de zaal vol stroomt met mensen en je kijkt de zaal in, dan krijg je toch een beetje kriebels in je buik, althans, ik wel. Van plankenkoorts was geen sprake maar het moet wel ff gebeuren en je hebt maar één kans om het goed te doen. De verwachtingen waren natuurlijk ook hoog. En eerlijk is eerlijk, er stonden ook niet de minste koren op het podium en een geweldig orkest, met drie fantastische dirigenten. Marco en Gewin aan het orgel, met twee super gemotiveerde registranten. Ook de Urkers wil ik niet vergeten.

Laat ik beginnen met het gene wat me tot tranen roerde, wat zoveel indruk op me maakte. Tessa. Ze kwam de trap af met d’r knuffel onder de arm om You raise me up te spelen met het orkest. Zo teer, een beetje broos en lief. Zo mooi klonk haar viool, met zo’n heerlijk vibratie. Ze ging d’r helemaal in op. De leden van het orkest spelen met een grote glimlach op het gezicht en natuurlijk die trotse vader die daar stond te dirigeren. De hoorders die er waren weten wat ik bedoel. Het raakte je tot in je ziel. Het applaus was lang en oorverdovend en terecht natuurlijk!! Tussen al die schitterende muziek was dit het absolute hoogtepunt van de avond.

De klank en de stemmen van Jigdaljahu. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Met de uitvoering van Psalm 43 kreeg ik werkelijk kippenvel. Zo intens en zo met hart en ziel gezongen, dat is niet uit te leggen hoe dat klinkt. Het is dan al schitterend als je naar Bert Noteboom zit te kijken, dat kun je vanuit het koor mooi zien. Die ogen, die gebalde vuisten, die mond die opengaat. Het koor dat aan zijn lippen hangt. Geweldig gewoon. Marco kon ik niet zien, maar horen des te beter. Die orgelpartij, rillingen op de rug.

Je buitelt zo’n avond eigenlijk van de ene indruk naar de andere. Ik blijf nog even bij de ander koren. Benedictus gezongen door Jubilate Deo. Zo’n groot koor dat zo klein kan zingen. De stilte in de zaal is dan zo sprekend. Die heldere vrouwenstemmen, die sonore stemmen van de mannen. Weer even naar de dirigent. In dit geval de jubilaris zelf. Die blikken zijn niet te omschrijven. Wilt zwaaiende handen. Het orgel dat soms leek de exploderen. Dan zit je daar enorm te genieten.

Ook mooi als de Urkers zo hun eigen show wegeven. Het orgel dat dan bijna klinkt als een theaterorgel. Heerlijke stemmen.

Dan de momenten dat je zelf mag zingen. Weet je, het maakt zoveel indruk om bijvoorbeeld met schitterende orkest te zingen. De orkest partij bij een stuk als Landerkennung is een feest op zich. Ze strelen je oren. Die prachtige strijkers, de koperblazers, de fluiten. En dan het slagwerk, ik kon er geen genoeg van krijgen. Heel aanwezig maar ook zo mooi subtiel. De stukken die we hebben gezongen, ik kan het gewoon niet op papier krijgen hoe dat door mijn hoofd gaat, nu nog steeds

Het is alleen als een lust om gezien te hebben hoe Gerwin stond te genieten. Of die brede glimlach van Marco bij You’ll never walk alone. Hoe vaak hebben we het gezongen, Als g’in noot gezeten. Deze avond klonk het als nooit tevoren. De aftrap was dan ook meer dan goed. Laat ik maar stoppen want ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik heb zo intens genoten van het zingen. Het heeft zoveel indruk gemaakt om te mogen zingen in het Concertgebouw in Amsterdam, zoiets moet je gewoon ervaren om te weten hoe het voelt.

Hoe Jigdaljahu zijn stukken zong, hoe ze aan de lippen van Bert hingen. Hoe intens ze zongen. Die vibraties in de stemmen, dat kunnen ze als geen ander. Stuk voor stuk was het tot in puntjes uitgewerkt en verzorgd. Daar kun je alleen maar van onder de indruk zijn.

Jubilatie Deo. Ik luister eigenlijk niet zo graag naar gemengde koren. Regelmatig hoor ik koren die gewoon niet zo mooi mengen. Dit koor is daar een uitzondering op. Als ik denk al die zuivere sopranen en alten, en die heerlijke mannenstemmen. Echt heel mooi. We hebben tijdens de generale gezien en gehoord dat Marco de lat heel hoog legt en dat is absoluut gelukt.

Orkestmuziek. Ook daar kan ik geen genoeg van krijgen. We konden dan ook ons hart ophalen bij de geweldige uitvoering het Egyptische kroningslied. Ook dit kwam het oratorium van Jozef. De klanken brengen altijd je ziel aan het trillen. Zo schoon, zo intens.

Gezamenlijk zongen we, Geloofd zij onze God (uit ‘Jozef’) Ik denk dat ieder koorlid met een bigsmile heeft staan zingen. Wat een spektakel zeg. De heerlijke orkestpartij de grond van het orgel. Marco die het geheel tot grote hoogte weet op te drijven en dan daverende climax. Als een huis.

Gaandeweg de avond komt de gedachte bij je op dat je niet meer zoiets zult meemaken. Samen zingen met deze twee schitterende koren wel, maar op deze unieke locatie, dat denk ik zomaar niet.

We hebben deze avond Marco natuurlijk kunnen horen en zien achter het orgel. De stormachtige uitvoering van Joyful, joyful. Inderdaad met heel veel Joy. Het komt flink binnen als je zo vlak voor het orgel zit. Net als de Toccata ‘Tu es Petra’ Dat orgel trouwens is een orkest op zich. Grote klasse hoor. Het heeft een geheel eigen stijl, heel bijzonder.

Het toppunt van deze avond was natuurlijk de gouden rand. Als de burgemeester naar binnenkomt met een grote bos bloemen, dan weet je eigenlijk al wel wat er gaat gebeuren. Toen de burgemeester met Herman Zondag om het hoekje van het orgel kwam kijken en Marco meenamen naar het podium zag je de gedachte op z’n gezicht verschijnen. O, nee toch….. Nou, ja toch. Na een korte toespraak kwam het hoge woord eruit en greep Marco naar z’n hoofd. Ridder in de orde van Oranje-Nassau. Eigenlijk heb ik hem niet verdient, de woorden van Marco. Bescheiden als altijd. Ik denk dat we er allemaal wel over eens zijn, dat hij hem dubbel en dwars heeft verdiend. Den Toom is van grote betekenis voor de muziekwereld. Het is je van harte gegund!! Na deze uitreiking hebben we de ridder het Wilhelmus toegezongen, het gebouw trilde van al die stemmen.

Na dit alles wil ik nog even naar de samenzang. Het was een ware ontlading van de avond. Ik heb een paar keer naar het schitterende plafond zitten kijken, want ik dacht, nu komt het naar beneden. Wat werd daar gezongen zeg. Bij alles en iedereen kwam al het genot eruit om het zo maar eens te zeggen. Ook psalm 42 die Marco nog graag wilde zingen, was het een ontlading die zijn weerga niet kent. Het Concertgebouw trilde op z’n grondvesten. Die psalm 42 brengt ons bij datgene wat Marco drijft. Het werd zo mooi verwoord daar Bert Noteboom en Herman Zondag. De Grote Schepper is Marco zijn inspirator. Alles in het teken van de God die hem zijn talenten heeft gegeven. Talenten die hij mag gebruiken om God te prijzen maar ook om velen enthousiast te maken voor de geestelijke muziek.

De laatste toespraak was toch wel een hele mooie hoor. Ik zal het niet snel vergeten als het ging om een dirigent met ADHD, een koor dat in voor een drankje en een bitterbal. Maar ook de waardering die werd uitgesproken voor de organisatie. Het was tot in de puntjes geregeld, niets dan lof daarover.

De gezichten na afloop spraken boekdelen. Allemaal mensen met een grijns op het gezicht. Druk gebarend en sprekend met elkaar over de avond die een zo mooie gouden rand kreeg. Het was een onvergetelijke avond. Een avond dat Marco zijn feestje was, waar hij zichtbaar met volle teugen van genoot. Een avond die ook bij hem ontroering bracht, dat was duidelijk te zien vanuit het koor als voor de zangers en de speellieden stond, maar het was ook te merken in zijn spel.

Ik kijk terug op zeer indrukwekkende avond. Het absolute hoogtepunt in mijn muzikale leven. Nog nooit eerder heb ik zoiets meegemaakt. Ben dan ook dankbaar dat ik daar mocht staan. Jammer dat het weer voorbij is, maar de herinneringen blijven.

Foto’s met toestemming gebruikt van Arno Lambregtse en Johan van Arnhem

Een prachtige uitnodiging ontvingen we van Grootkoor Jubilate Deo uit Woudenberg om mee te werken aan een concert in de prachtige Sint Joriskerk in Amersfoort. Op 29 September zijn we als Chr. Kamper Mannenkoor D.E.V. afgereisd naar Amersfoort. Ondanks dat we door omstandigheden wat leden moesten missen kunnen we toch terugkijken op een prachtige avond.

Jubilate Deo staat onder leiding van Marco den Toom. Die is ons uiteraard wel bekend, want hij is regelmatig achter het orgel te vinden als wij zingen. Leuk was ook om Marco in de hoedanigheid van dirigent mee te maken, omdat Gerwin van der Plaats, onze dirigent een solo zong, stond hij voor het koor, een leuke ervaring.

Het is altijd fijn zingen in de Joris in Amersfoort. Mooie akoestiek en een prachtig orgel om bij te zingen, dat deze avond werd bespeeld door Harm Hoeve. Johan Bredewout speelde zijn partij op de vleugel. Mooi was ook het slagwerk wat werd verzorgd door Jaap Klootwijk.

Jubilate Deo is een prachtig koor met een enorm heldere klank, dat zeer verstaanbaar zingt wat bijvoorbeeld al goed te horen was bij het openingslied, Samen heffen wij de handen. Wat klonken die vrouwenstemmen prachtig en helder. Vol en rond de tenoren en de bassen. Een prachtige klassieker, Wohl mir, dass ich Jesum habe van Bach met een prachtige begeleiding op het orgel en piano.

Jubilate Deo bracht ook een prachtig arrangement van Marco den Toom, Jezus ik vertrouw op U. Mooi ingezet door de dames, waar de heren later invallen. Mooie volle mannenstemmen zingen verder over de levensstormen. Een prachtig samenspel tussen koor, orgel, piano en percussie.

Ook al zo’n mooi klassieker is The King shall rejoice van Händel. Met deze prachtige stukken gaf Jubilate Deo een schitterend muzikaal visitekaartje af. Erg fraai en vol overgave gezongen. Dit werd gevolgd door een samenzang, Ik geloof in God de Vader. Tijdens deze samenzang konden beide koren van plaats wisselen, we mochten aan ons blok beginnen.

Wij begonnen met het lied, Heer wij staan nu hand in hand, bijzonder hoor dat ruisen. Al vaker gezongen maar het blijft een mooi lied. We gingen verder met Psalm 84 een prachtige bewerking van Klaas Jan Mulder die toch als het ware bij het koor hoort. Prachtig die bronzen klank van het koor. Het is toch een feest van herkenning.

Als ‘g in nood gezeten. Het mag gewoon niet ontbreken tijdens zo’n avond. Zo’n gevoelig lied als je het publiek in keek zag je dat het mensen raakte. De inhoud is rijk maar ook vertroostend. Doet je veel.

We hadden deze avond ook een primeur om het zo maar eens te zeggen. In His love. Vele avonden hebben we eraan gewerkt om het mooi te laten klinken. En mooi dat ging het zeker. Prachtig ook met drums. Wat een mooi samenspel tussen het koor en de instrumenten. Een prachtig mooi arrangement van Gerwin van der Plaats. Dit gaan we vast en zeker nog vaker zingen, schitterend!

Na een prachtig instrumentale solo gingen we verder met O mary don’t you weep. Ook al zo’n heerlijk stuk om te zingen. Veel kun je erin kwijt. Mooie zachte zang maar ook enorme crescendo’s. Gerwin die zijn solo zong. Wat mooi die 1e tenoren. Mensen zag je genieten, prachtig.

Met Marco voor het koor zongen we He’s the lily of the valley. Over beter gezegd. Gerwin zingt een prachtige solo en we vullen als koor aan op zijn zang. Marco staat te genieten en orgel, piano vullen prachtig aan. Soms een beetje gewaagd wat het zo mooi maakt. Een klein feestje met de percussie. We sloten ons bijdrage af met het al vaker gezongen, You’ll never walk alone. Ook dat hoort bij D.E.V. Ook daar kun je alles in kwijt op muzikaal gebied en dat hebben we ook gedaan.

Tijdens de massale samenzang van Blijf bij mij Heer, konden beide koren weer van plaats wisselen, Jubilate Deo ging verder met het lied Zo lief had God de Vader ons. Een erg mooi lied dat zingt over de Middelaar Christus. Zo mooi gezongen weer die heldere vrouwenstemmen afgewisseld met ronde klanken van de mannen. O zie, de mens daar aan het kruis. Het was mijn zonde die Hij droeg. Het paste mooi bij het thema van de avond. Geloof, hoop en Liefde. Net als het prachtige lied, Wie maar de goede God laat zorgen. Schitterend hoe de tenoren er zo mooi overheen zongen, indrukwekkend. Zeker ook in het zachte zo mooi helder gezongen. Begeef, verlaat Hij eeuwig niet.

De muzikale kers op de taart was wel de indrukwekkende uitvoering van King all-glorious. Het is best een pittig stuk om te zingen maar Jubilate Deo bracht het prachtig. Helder klonken de vrouwenstemmen en wat mooi staccato de heren met hun partij. Het enthousiasme spatte ervanaf. Bij het koor, maar ook bij de organist, pianist en percussie. Met deze uitvoering was de avond bijna ten einde.

Bijna is nog niet helemaal want na de samenzang mochten we samen nog een stuk zingen. Geloofd zij onze God. Finale oratorium Jozef van Marco den Toom. Wat was het mooi om met zo groot koor te mogen zingen. Krachtig klonk het dan ook, Geloofd zij onze Heer. Geprezen zij Zijn Naam. Marco staat te genieten voor het grote koor. Gezegend is de mens die op de Heere bouwt. Laat ons tot zegen zijn voor mensen om ons heen. Halleluja Amen!! Wat een heerlijk samenspel tussen mensenstemmen en instrumenten. Een grootste afsluiting van de avond.

Zo mogen terugkijken op een prachtige avond in de Sint Joriskerk in Amersfoort.

Vandaag overleed ons zeer gewaardeerde oud-koorlid en solist Arie van Enk (geb. 1935). Zijn warme karakteristieke stem vergezelde ons tijdens talloze optredens, plaat-, radio- en tv-opnamen. Velen mocht hij bemoedigen en troosten door het uitzingen van de rijke boodschap van het evangelie. We missen in hem een uniek mens, vriend en talentvol zanger.

Arie van Enk, bariton was vele jaren de vaste koorsolist van het Chr. Kamper Mannenkoor ‘Door Eendracht Verbonden’. Zij vormden, samen met dirigent Klaas Jan Mulder een ‘eenheid’ en verzorgden talloze optredens in het land alsook op radio en tv. Zijn warme baritonstem in combinatie met het christelijke lied zijn velen tot troost en bemoediging geweest. In 1987 kwam er een einde aan de jarenlange samenwerking tussen koor en solist. Tijdens het grote jubileumconcert ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van D.E.V. maakt Arie van Enk na 30 jaar een comeback door het zingen van twee liederen. Deze opname is een herinnering aan dit indrukwekkende optreden in de Bovenkerk van Kampen. Arie van Enk overleed op 30 mei 2018.

Nobody knows the trouble I’ve seen
Nobody knows my sorrow
Nobody knows the trouble I’ve seen
Glory hallelujah!

Sometimes I’m up, sometimes I’m down
Oh, yes, Lord
Sometimes I’m almost to the ground
Oh, yes, Lord

Nobody knows the trouble I’ve seen
Nobody knows my sorrow
Nobody knows the trouble I’ve seen
Glory hallelujah!

If you get there before I do
Oh, yes, Lord
Tell all-a my friends I’m coming to!
Oh, yes, Lord

Nobody knows the trouble I’ve seen
Nobody knows my sorrow
Nobody knows the trouble I’ve seen
Glory hallelujah!

In een zowel van buiten als van binnen prachtig uitgelichte Bovenkerk vierde het Christelijk Kamper Mannenkoor ‘Door Eendracht Verbonden’ op zaterdag 18 februari zijn 100-jarig bestaan. Voordat het concert begon, was ‘het gesprek van de dag’ de afgeladen kerk, 1020 belangstellenden, in thuishaven Kampen. Er moesten – net als vroeger bij een Kerstconcert tijdens de hoogtijdagen van het koor- stoelen bijgezet worden om alle belangstellenden uit binnen- én buitenland een plekje te geven. Na afloop gingen de gesprekken vooral over het optreden van Arie van Enk, ook als vanouds. Het was een concert een eeuwling waardig!
Psalmen en gezangen, spirituals en opera, D.E.V. kan alle genres aan. Fluisteren en bulderen, diep donkerbruin en loepzuiver hoog, de mannen beheersen de zangkunst in alle facetten. Na samenzang met liederen die dankbaarheid en Gods trouw onderstrepen, begint het concert met het stuk ‘Heer, wij staan hier, hand in hand.’ Subtiel begeleidt Michael Foyle dit inhoud volle lied met zijn viool maar ook de hobo van Evelyn Heuvelmans mag er zijn. Een mooi samenspel met de solisten Jan Loosman en Clara de Vries die ook later in het concert van zich zullen doen spreken.
Door de eeuw heen
Net zoals op de jubileum-cd ‘Rots der eeuwen’ laat het programma van de avond een doorsnee zien van het repertoire dat D.E.V. de afgelopen honderd jaar ten gehore heeft gebracht. Zo zijn daar ‘klassiekers’ als de hymne ‘Aan U, o Koning er eeuwen’ en het geliefde ‘Vaste Rots van mijn behoud’, uit de bundel van Johannes de Heer waarbij Clara de Vries een paar coupletten voor haar rekening neemt. De liederen zijn een eerbetoon aan oud-dirigenten van het koor, Herman van Elburg en Jan Belder. Natuurlijk worden er ook de nodige liederen gezongen met arrangementen van Klaas Jan Mulder, zoals ‘Alwetend Vader’ met begeleiding van dwarsfluitiste Krista van den Ekser. Later volgen de spirituals ‘March on’ en ‘He’s the Lily of the Valley’ met een mooie solo van Jan Loosman. In het tweede deel van het programma staat een ontroerend stuk van Charles Gounod op het programma: ‘O Divine Redeemer’ over inkeer, berouw, genade en vergeving in een arrangement van Gerwin van der Plaats. Daarna laat D.E.V. klassiek repertoire horen, met drie delen uit de opera ‘La Forza del destino’ van de Italiaanse componist Verdi. Het laat de grote diversiteit van het honderdjarige koor zien, dat zich onder de bezielende leiding van Van der Plaats weer verder heeft verbreed.
Verrassing
Grote verrassing van de avond is het optreden van Arie van Enk, die – in verschillende periodes – in totaal bijna veertig jaar als bariton soleerde bij het koor. Hij zingt ‘Hoor, hoormijn ziel’, een lied dat hem na aan het hart ligt, in een arrangement van Klaas Jan Mulder.Later in het programma zingt hij als toegift ook nog de spiritual ‘Nobody knows.’ Het optreden van de tachtigplusser doet denken aan lang vervlogen tijden toen D.E.V., Klaas Jan Mulder en Arie van Enk een onafscheidelijk trio waren. De overtuigingskracht van Van Enk laat zien dat zingen over méér gaat dan volume en techniek alleen. Hij krijgt terecht een lang applaus van het geroerde publiek.
Instrumentaal intermezzo
Naast de prachtige zang van de mannen is er ook plaats ingeruimd door instrumentale intermezzo’s. Zo is daar het gevoelige ‘Chanson de Nuit’ van Elgar voor viool en piano, waarbij de Britse Foyle zijn talent laat horen. Na de magistrale improvisatie over Psalm 98 door Marco den Toom, verrast Gerwin van der Plaats ons door zelf achter het orgel plaats te nemen en het dirigeren van het koor bij het lied ‘Zie ons wachten aan de stromen’ aan Marco den Toom over te laten. Vol overtuiging en met veel gevoel brengt het koor dit lied ten gehore.
Huldiging
Natuurlijk is er bij een jubileum ook ruimte voor felicitaties, zoals van de Kamper burgermeester Koelewijn die de zang-kunst van de mannen echte kunst noemt en het ‘Lang zullen ze leven’ aanheft voor het jarige koor. Voorzitter Van den Berg bedankt verschillende mensen die de afgelopen jaren voor bijzondere waarde zijn geweest voor D.E.V. Bariton Arie van Enk ontvangt van hem een oorkonde en sculptuur voor zijn vele jaren lidmaatschap.
Na afloop is er gelegenheid om het glas te heffen met de koorleden tijdens een feestelijke receptie. Ook krijgen alle aanwezigen een prachtige glossy mee naar huis met de titel ‘Door Eeuwen Verbonden.’ Het geeft in woord en beeld een historisch overzicht van de vele hoogtepunten die D.E.V heeft gekend.
Een tastbare herinnering aan een gedenkwaardige avond. Op naar de volgende honderd jaar!

Koninklijke Erepenning

“Donderdagavond 27 april 2017 kreeg het koor uit handen van burgemeester Koelewijn
de Koninklijke Erepenning. De erepenning in zilver wordt toegekend als blijk van waardering aan een vereniging of stichting, die zich langdurig ten aanzien van de gemeente of de plaatselijke gemeenschap op bijzondere wijze op enigerlei terrein verdienstelijk heeft gemaakt.”
Met een niet te onderdrukken glimlach ontving onze voorzitter de waarderende woorden en het bijbehorende geschenk. Uit de monden van meer dan 90 mannen klonk een spontane uiting van ‘Ohhhh….’ (wat betekent: wat mooi….)
Het publiek verzuchtte deze avond ook meerdere malen ‘Ohhh wat mooi’. Maar dat was vooral omdat de prachtige klanken van het koor de oren streelden. Natuurlijk mag er in de Noot Editie lof geprezen worden, maar een kritische noot hoort er ook bij.
Het was zeker een feestelijk binnenkomen in de bovenkerk terwijl de mannen nog aan het inzingen waren. Dit werd gevolgd door de samenzang. Iedereen was vrolijk en opgewekt.
De bijna 100-jarige muziekvereniging Euphonia had toch wel vrij serieuze muziek uitgekozen voor deze feestelijke avond.
Het nieuwste lied ‘Van Oranje’ was prachtig om te horen. Het was te merken dat dit stuk voor koor en orkest is geschreven. De muziek hield zich op sommige momenten in, zodat de mannen goed te horen waren. Dat was bij andere stukken minder. De muzikanten gaven de stemmen van de mannen niet altijd de gelegenheid optimaal te kunnen klinken.
Zichtbaar en hoorbaar moesten de mannen er ‘overheen’ zingen. Genoeg hierover en de meningen zullen verdeeld zijn.
Wat mij als toehoorder deze avond het meest geraakt heeft is het ‘Domine, salvum fac’. Kippenvel-moment noem ik dat. Het raakt…. in het hart. Het tweede lied waar ik maar één woord voor heb, was het lied: You’ll never walk alone. In mijn aantekeningen staat FENOMENAAL.
En dan Marco Den Toom. Met meer hoofdletters kan ik zijn naam niet schrijven, maar hij verdient dat wel. Hoe knap is het dat je een kerkorgel kunt laten klinken als een draai-orgel en dat er geen vier maar slechts twee handen aan het spelen zijn. Dan ben je een virtuoos… of niet dan?
Een Koninklijke avond met een waarlijk koninklijk tintje. Een avond waaruit blijkt dat de mannen van DEV werkelijk door eendracht zijn verbonden. Zij zijn Gezegend door de eeuwen heen en God was overal bij. Zij zijn dienstbaar voor de gemeenschap en broeders voor elkaar.
Chapeau en 3 maal hoera!

Afgelopen zaterdag ging de reis naar Dordrecht in het kader van het 100 jarig bestaan van Chr. Kamper Mannenkoor D.E.V. mochten we in de Grote kerk een jubileumconcert verzorgen waarbij ook het jongerenkoor Jigdaljahu medewerking verleende. Marco den Toom aan het orgel en Lennart Morée aan de vleugel.
Ik heb er lang naar uitgekeken en dit om meerdere redenen. Zo was het voor mij de eerste keer dat ik naar de Grote kerk van Dordrecht zou gaan met zijn machtige Kam orgel. Een andere reden was dat het ik het koor Jigdaljahu toch wel het mooiste jongerenkoor vind wat ik heb gehoord. Drie keer eerder heb ik er mee mogen zingen toen ik lid was bij een ander mannenkoor dus wist ik dat het genieten zou worden. En het is altijd zo fijn zingen met Marco den Toom aan het orgel want hij tilt je als het ware op en dan ga je als vanzelf zingen om het zo maar eens te noemen.

Het was dan ook een prachtige muzikale reis van liederen die avond daar in machtige Dordse dom. Een prachtige kerk waar je best een poosje kunt ronddwalen. De eerste aandacht werd natuurlijk getrokken door het machtige Kam orgel daar was ik toch wel erg benieuwd naar en Marco was al lekker aan het spelen toen we in de namiddag aankwamen en dat waren aangename klanken.

De rode draad door de avond was Psalm 77. Deze werd geheel gelezen tussen de kooruitvoeringen door en het was ook de eerste samenzang waarmee we de avond begonnen. Psalm 77 is een psalm twee uitersten. In deze Psalm horen we Asaf in het begin zijn benauwdheid klagen aan de Heere. Heeft God vergeten genadig te zijn? Zomaar een vraag van Asaf. De wateren zagen U o God! Maar toch mocht Asaf de hand van de Heere zien in de moeilijkheid van het leven. Gij leidde U volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aäron.

Jigdaljahu begon de avond met het lied, Dat ons loflied vrolijk rijze. Een prachtig arrangement van Marco den Toom. Na een prachtig staccato voorspel zingen ze krachtig. Dat ons loflied rijze. De stemmen vullen de prachtige kerk. Looft de Heer’ Looft de Heer Halleluja!! Het orgel sterft weg in zacht tussenspel en de dames zetten in een gedragen tempo in, Boven bidden, Boven denken. Neem ons staam’lend lied slechts aan. Tis net Asaf die zijn nood klaagt. Maar dan klinkt ook weer krachtig d’Englen en der zaal’gen koren prijzen U in’t hemelhof! Het is zo al duidelijk wat een prachtige akoestiek de grote kerk heeft.

De opening wordt verzorgd door Dhr. J.D. van Nifterik van de stichting Hulp Vervolgde Christenen. Wat vooral indruk op mee maakte was het volgende. Dat I.S. de vrouwen selecteren en ze verkopen alsof het goederen zijn. De maagden voor de Officieren en de oude vrouwen als afval voor 27 dollar. Als je dat op je in laat werken…..Fijn dat met deze avond bij kunnen dragen aan het goede werk van de stichting.

Massaal zingen de aanwezigen bij het Kam orgel psalm 77 vers 1 en 7. Mijn geroep uit angst en vrezen. De klaagzang van Asaf. Maar vers 7 zegt ook. ‘k Zal gedenken hoe voor dezen. Je voelt de Subbas 32’ Als we verder zingen. ‘k Zal nauwkeurig op U werken. Daarvan spreken dag en nacht. Machtig als het gezang wegsterft in de prachtige kerk.

Dan mogen we als koor ons eerste lied zingen. Heer wij staan nu hand in hand. Mooi rustig begeleid door het orgel en de frisse klanken van de piano. Sterk in U en houden stand. Gedragen klinkt het. Sterk ons wankelmoedig hart als ons ’t wereldwee verwart. Het orgel zet om het laatste vers krachtig in te zetten. Heer’ zo gaan wij hand in hand. Laat z’ als broeders samengaan.

Jigdaljahu gaat verder met psalm 5. Na een ingetogen voorspel zetten ze in. Neem, Heer, mijn bange klacht te oren. Prachtig zoals de sopranen zingen maar ook de tenoren raken de hoge tonen mooi. Het tweede couplet zetten de dames in Sla ied’re zucht, mijn hart ontgleden. De heren gaan verder, Ik zal tot U, met mijn gebeden Eerbiedig treden. Marco bouwt op en het koor zet krachtig in. ’t Rechtvaardig volk zult Gij belonen om dan qua volume weer helemaal terug te gaan naar de laatste zin van het couplet. Zacht, heel zacht klinkt het. Ja, bij hen wonen en dat word het stil.

Het jongerenkoor gaat verder met het lied, Just as i am. Een arrangement van Lennart Morée. De dames zetten zacht in. Just as i am, without ons plea. O lamb of God, I come, I come. De heren gaan verder terwijl de dames zacht op “ah” zingen. Just as i am, poor, wretched blind. O lamd of God, I come, I come. Een prachtig lied dat ons verteld over de gang naar God van zijn kinderen. Zoals ik ben, neemt Gij mij aan! Op een prachtige manier gezongen. Waarna ze verder nog zingen Psalm 90 in een traditionele vierzettige stemming. Gij zijt, o Heer van d’allevroegste jaren. Voor ons geweest een toevlucht in gevaren. Weer raak ik onder indruk van die prachtige stemmen. Zo mooi en zuiver. Krachtig en niet schreeuwerig, maar vol en mooi rond van klank.

Dan mogen we het lied zingen dat me persoonlijk altijd zo raakt en daarom voor mij toch het hoogtepunt van onze bijdrage is van de avond. Alwetend Vader op noten gezet door Klaas Jan Mulder de voorganger van Gerwin van der Plaats. Hoe ga je zoiets mooi nou uitschrijven? Marco begint met een prachtige rustige intro waarna het koor zachtjes invalt met de tekst. Alwetend Vader, eindloos in genade. Iets opbouwend naar, Groot van ontferming, sla m’ in liefde gade, hoor naar mijn bede, toon mij Uw bescherming, om Jezus wille. Prachtig hoe de eerste tenor de tekst optillen. Marco zetten aan, registers worden bijgetrokken. Het koor zingt uiterst krachtig. Doet Gij mij Juichen! om daarna weer helemaal zacht verder te zingen, of in druk verkwijnen. Om in een golvende beweging verder te gaan Gij, trouwe vader. Gij trekt Uw kinderen steeds in liefde nader, aan’t Vader harte. Dan een zacht tussenspel als begeleiding naar het laatste couplet. Vader, o doe mij, in dit moeilijk leven. Iets krachtiger, op U vertrouwen, wil mij nooit begeven. Het koor zwelt aan., ook nu worden registers bijgetrokken. Doe m’op Uw liefde in de Heilande bouwen. Alle registers gaan open en het koor zet krachtig aan. In vreugd! De registrant duwt bijna alle registers weg want de laatste woorden klinken zacht, heel zacht: en smarte en met deze worden sterft het gezang weg in de Dordse dom.

Denk aan mij. Jaco van Houselt zingt solo terwijl we als koor op “noe” zachtjes meezingen. Een lied dat ons laat zingen over de kruizen die we in ons leven moeten dragen. Stormen die woeden in ons leven. Maar ook dat er een God is die ons wil helpen. Denk aan mij. Mooi ook is het pianospel dat zo mooi door de tekst heen loopt.

Jigdajahu gaat verder met het lied, Bron van zaligheden. Krachtig zetten ze in, Bron van zaligheden doe m’ Uw pad betreden. Mooi om te horen hoe de tenorpartij er mooi overheen komt. Het tweede couplet zet Jaco in. Bron van Geesteskrachten leer mij U verwachten terwijl het koor zachtjes op “mm” haar partij zingt. Jaco zingt de kerk mooi vol en dat is knap te noemen. Na een mooi tussenspel gaan ze verder, Bron van mijn verblijden, leer mij ook verblijden om zachtjes af te sluiten met, Dan zal zelfs de dood mijn ziel verblijden! Maar dan nog zingen het koor op “noe” nog zacht de muziek ter afsluiting. Prachtig om te horen.

Zo komen we bij de samenzang van psalm 108 vers 1 en 2. Na een mooi en “opwarmend” voorspel waarbij het orgel stevig aanzet. Je hoort de mensen even flink ademhalen en daar zetten ze in. Mij hart o Hemelmajesteit, is tot Uw dienst bereid. Het klinkt zo geweldig massaal. Ik kreeg er gewoon kippenvel van. Als den Toom je zo mee neemt met zijn orgelspel dan ga als vanzelf zingen ‘k Zal psalmen zingen tot Zijn eer. Want daar het natuurlijk om, Zijn eer! We zingen verder En met gezang mijn God genaken. Dan komt er een daverend tussenspel. Ik kijk enkele van mijn zangbroeders aan en we denken hetzelfde, wat is dit prachtig mooi. De kerk trilt gewoon en je kunt het orgel voelen, alles gaat open en we zetten in. Ik zal, o Heer, Uw wonderdaan. Uw roem de volken doen verstaan. Machtig klinkt de zang van mannen, vrouwen en kinderstemmen. U waarheid heeft nog paal nog perk. Tot aan het hoogst zwerk! Verheft U boven ’s hemels kringen, En leer al d’aard Uw grootheid zingen. Na een prachtig naspel sterft het gezang en orgel weg in de kerk. Indrukwekkend om zo vol overgave te zingen in deze prachtige kerk!

Nu een kort lied wat Jigdaljahu voor ons zingt. Hier in Uw heiligdom. Prachtig en zachtjes begeleid op de achtergrond terwijl de Lennart op de piano er prachtig doorheen speelt. De dames zetten in, Hier in Uw heiligdom, Vraagt Uw aanwezigheid om stil te zijn. De heren zetten dan weer in om verder te zingen. Als u Geest ons trekt. Helder klinkt het, Heer, ik wil horen Uw zachte stem. En krachtig gaan ze verder. Open mijn ogen Heer! Een mooi samenspel tussen koor, piano en orgel.

Samenzang. Grote God wij loven Uw! Ik blijf me verbazen over de power van het orgel. De eerste tenoren zingen hun partij “over” de toehoorders heen en dat klinkt echt prachtig. Die Gij waar ten allen tijden zo klinkt het. Blijft Gij ook in eeuwigheid. Dan gaat het mannenkoor zacht verder. Heer’, ontferm U over ons. Het is een bede. Open Uwe Vader armen en dan een Crescendo, Eeuwig blijft Uw trouw bestaan laat ons niet verloren gaan. En na een klein tussenspel gaat de samenzang verder. Alles wat U prijzen kan om af te sluiten met roepen U nooit lovensmoe: “Heilig, heilig, heilig” toe. Zo krachtig en vol overgaven daar krijg je gewoon weer kippenvel van. Na deze samenzang is het tijd om even de zangspieren te ontspannen en laat Lennart ons genieten van zijn prachtige piano spel. Een virtuoos, dat is hij!

We gaan als mannenkoor verder met psalm 87 vers 1, 4 en 5 waarvan het vijfde vers samenzang is. Persoonlijk vond ik dit het minst mooie stuk van de avond omdat het niet helemaal lekker liep. Een beetje zelfreflectie mag natuurlijk best. Zaten wat dingen in die niet helemaal gingen zoals het zou moeten gaan. Al is de vraag of de toehoorders dat hebben gehoord.

Jigdaljahu gaat verder met het Lied. Verberg mij nu onder uw vleugels Heer. In het refrein staat deze passage: Als de oceaan haar krachten toont. Zo krachtig en helder klonk het refrein ook! Zweef ik met U hoog boven de storm. Zo mooi als de piano er tussendoor speelt. Het net als een waterval die uitkomt in die oceaan. Vader, U bent sterker dan de vloed! En dan verstild, Dan word ik stil; U bent mijn God. Terwijl de dames de laatste regel nog zachtjes op “aa” herhalen. Zo mooi en helder van klank. Dat is nou de kracht van dit jongerenkoor!

Als mannenkoor gaan we verder met het prachtige lied. Ruwe stormen mogen woeden. We weten van Marco den Toom dat hij een prachtige sfeer kan maken op het orgel. Het stormde dan ook behoorlijk daarboven bij het orgel, maar werd weer windstil en voor ons het moment om zacht in te zetten. Ruwe stormen mogen woeden, alles om mij heen zij nacht. Er komt nog weer een klein briesje uit het orgel. En een crescendo naar door de nacht, hoe zwart ook, hoe dicht, voert Hij mij in ’t eeuwig licht. De storm ontwikkeld zich weer fors en het orgel davert, orkaankracht, het pedaal bruist, de schuimkoppen staan op de zee! Maar wat lot, ‘zij dood of leven, smaad of eerbetoon, mij wacht, Jezus zal mij nooit begeven. Prachtig ook de piano die ook een bries laat horen. Dan weer zacht, Gunst van mensen, raad van vrinden. Dan weer naar een crescendo. Hoogte, diepte, vreugd’ of rouw, niets ontrooft mij aan Gods trouw! Zo zingt het door de kerk en daarmee is de storm tot een behouden vaart geworden.

You will never walk alone. Sonoor en zacht zingen de bassen en baritons hun partij. Het orgel zacht op de achtergrond. De derde regel komen de 1e en 2e tenoren er ook bij. Het orgel zet weer aan. Walk on through the wind, Walk on through the rain en zo zingen we krachtig verder, Walk On! With hope in your hart. Lennart speelt een prachtig tussenspel, die piano zingt. A capella zingen zetten we zachtjes de herhaling in waarbij later het orgel weer bijvalt en wat later de piano ook. Krachtig gaat het naar het einde toe. You’ll Never walk alone! Je wandelt nooit alleen de reis van het leven. Blijf geloven, met hoop in je hart, dan ga je nooit alleen!

We mogen weer verder met het lied, March On. Nu weet ik dat Marco ons weleens kan verbazen met wat hij zoal uit het orgel tovert, maar dit was toch wel heel apart hoort. Ik weet niet of u weleens theaterorgel hebt gehoord, maar hier klonk het Kam orgel als een theaterorgel. Ik vond het echt waanzinnig mooi om te horen. Het was eigenlijk een grote swing en dan zet je met een glimlach in dat prachtige lied dat dan als een mars klinkt. Het volk Israël volgt Mozes uit Egypte en Petrus laat de visnetten achter om Jezus te volgen en zo roept ons Christus om Hem te volgen. You shall gain the day. Naast het prachtige orgelspel klinkt de piano ook vrolijk rond deze mars. Je zag dat het lied de luisteraars verraste want je zag menig glimlach. Zo van, dit is toch wel even leuk.

Samenzang, Prijs mijn ziel de Hemelkoning. Allen aanwezigen zetten het eerste couplet in. Prijs ziel, de Hemelkoning, breng u schatting aan Zijn voet. Halleluja, halleluja. Het tweede couplet gaan alleen de mannen verder. Prijs Hem, die in bange tijden onze vader uitkomst gaf. Mooi sonoor, dat is denk ik de juiste benaming. Het derde couplet zingen alleen de dames. Uit het orgel verdwijnen even de bassen. Vaderlijk wil Hij ons schragen, kennend onze zwakke kracht. Na een krachtig tussenspel zet iedereen in. Eng’len, helpt ons Hem ’t aanbidden, gij, die ziet Zijn aangezicht. De sopranen zingen er prachtig overheen, Halleluja, halleluja, Hem, genadig in ’t gericht.

Zo kwam er een einde aan deze schitterende avond. Als we voor het mooie hebben staan of zitten zingen dan was het een lege avond. Dan klonken het hol in de gewelven van de kerk. Maar als we met ons hart al die woorden hebben mogen zingen dan was het evangelie, dan hadden we een boodschap. Gezongen woorden over het evangelie van vrije genade. Dhr. Nifterik stuit dan deze avond en gaat voor in gebed en dankt voor alle gaven van deze mooie avond.

Als afsluiting laat Jigdaljahu nog een keertje van zich horen met het lied, A prayer of St. Columba. Een paar vertaalde regels uit dit lied. Heere, wilt U voor mij zijn als een herder. Als een effen pad dat onder mij is, als een goede herder die achter mij. Ze zingen het zacht en helder als een gebed om deze avond af te sluiten.

We mogen dankbaar terugkijken om deze prachtige avond die in vele opzichten erg indrukwekkend was. Mooie en goede herinneringen. Misschien heeft het nog wat gedaan, is er een ziel getrokken is er iemand gaan zoeken of was het een zegening aan het hart. Troost in verdriet of versterking van het geloof.

Ter gelegenheid van ons 100-jarig bestaan is er een postzegel ontworpen met het logo van 100 jaar D.E.V. De zegels hebben een waarde van 1 oftewel briefpost tot 20 gr.

Deze postzegels zijn verkrijgbaar per vel van 10 en kosten €10,- per vel. De zegels blijven geldig, ook als de tarieven straks weer verhoogd worden.

Met de aanschaf hiervan steunt u onze vereniging en u kunt deze nu bestellen door op de volgende link te klikken:

Deze actie is reeds afgelopen