In Memoriam

In Memoriam

Klaas Jan Mulder,  Ere-Dirigent

Toen op die bewuste donderdag in oktober 2007 bekend werd dat de leesfunctie bij Klaas Jan van het ene op het andere moment was uitgevallen, ging er een schok door DEV. Klaas Jan en Teuni zagen het zelf ook zeer ernstig in en hebben ons samen daarvan direct op de hoogte gebracht.

Het eerste wat in de gedachten opkomt, bij het overlijden van Klaas Jan zaterdag 1 november jl.., is dat ons een zeer veelzijdig musicus is ontvallen. Ook zijn persoonlijkheid en leiderschap maakten het een prettig persoon om mee samen te werken. Naast zijn muzikale talent kreeg hij probleemloos dingen gedaan van soms zelfs grote groepen. Zonder veel moeite kreeg hij solisten van naam tot een compleet orkest achter zich. Het begrip leiderschap of management zei hem eigenlijk niet zo veel maar desondanks bleek dat hij ook daarvoor een groot talent had.

Dankbaarheid overheerst voor het vele werk wat hij in de muziek heeft gedaan en in het bijzonder gedurende de 48 jaar, eigenlijk zijn hele werkzame leven, als dirigent en muzikaal leider van ons mannenkoor. We zijn het toenmalige bestuur zeer dankbaar dat destijds heeft voorgesteld om Klaas Jan voor een proefperiode van 3 maanden te benoemen. Dat het zoveel jaren zijn geworden is heel opmerkelijk, omdat er wederzijds eigenlijk nooit over verlenging gesproken is. …….

MUZIEK stond centraal in bijna alles wat hij deed. Hij sprak het vaak uit alsof het in hoofdletters was geschreven. Muziek is Emotie zij hij heel vaak. Als het publiek tijdens een concert pepermuntjes begint uit te delen, is de muzikale spanning weg. Hij kon dat natuurlijk niet zien, maar voelde haarfijn aan wat de beleving van het publiek was. Voor hem was Muziek ook Topsport! Hij deed alles wat binnen zijn mogelijkheden lag om het best haalbare uit de muziek te halen. Hij leefde daarvoor als het ware ook als een topsporter.

In de Bovenkerk in Kampen hebben we vele tientallen concerten en opnames gehad. Bij opnames lukte het soms niet altijd om direct de goede instelling van de apparatuur te vinden en kon het daardoor nog wel eens laat worden. Dat deerde hem niet. Integendeel, hoe later het werd hoe beter hij in zijn element raakte. Het ging zelfs een keer zover dat we na middernacht tijdens een CD opname de politie aan de deur kregen met het dringende verzoek om te stoppen omdat we de omwonenden uit de slaap hielden.

De vele concerten in binnen en buitenland hebben ons als koorleden veel dierbare herinneringen opgeleverd. Soms ook wel grappige momenten zoals destijds in Londen waar we hem bij aanvang van het concert kwijt waren in het immense concertgebouw. Toen tijdens dat concert een Ierse radioverslaggever hem een moeilijk te verstane vraag stelde keek hij heel verbaasden stelde de tegenvraag:” in het Engels?” De verslaggever wist niet wat hij ermee aan moest en stelde maar snel een afrondende vraag. En dan te weten dat het Engels noch Duits, Frans en zelfs Latijn nauwelijks geheimen voor hem hadden.

Voor mannenkoor heeft hij honderden bewerkingen gemaakt wat tot een zeer breed repertoire voor DEV heeft geleid. Bij de bewerkingen zocht hij altijd de lijn van de tekst zodat een harmonisch geheel werd.  Hij had op zich geen probleem met moderne muziek maar als de tekst niet harmonieerde met de melodie, had hij er weinig mee. Door de muziek heen stond voor hem ook altijd de tekst centraal en wees iedereen fijntjes vaak op de diepere betekenis ervan. In dat geloofsvertrouwen heeft hij ook geleefd en onderging hij zijn afnemende gezondheid op een bewonderenswaardige, rustige manier.

Hij werkte veel en lang en zei altijd dat het hem geen energie koste maar juist energie opleverde. Dat had ook tot gevolg dat hij op bijvoorbeeld speciale feestdagen weinig thuis was. Een doorsnee 2e kerstdag begon met opstaan om zes uur, naar De Doelen in Rotterdam voor een kerstconcert, daarna naar Bolsward voor een orgelconcert en dan om uiterlijk zes ’s avonds hier weer in de Bovenkerk voor een repetitie met de solisten en koor voor het traditionele kerstconcert.

Dat heeft niets afgedaan van de bijzondere band die binnen het gezin is ontstaan. Enkele jaren geleden zij hij wel eens, als mijn kleinkinderen aan me vragen “ Wat heb je nou gedaan al die tijd Opa?” dan kan ik eigenlijk weinig noemen…… Daardoor ontstond het voornemen om te zijner tijd een piano CD op te nemen zodat hij tenminste iets had om aan zijn kinderen en kleinkinderen op te kunnen dragen. Het is helaas bij dat voornemen gebleven omdat het tegen de verwachting in niet rustiger werd, maar de concertagenda eigenlijk steeds voller kwam te staan. Hij wilde ook niet zo maar iets op CD zetten, het zou dan wel aan zijn kwaliteitsnorm moeten volden en dat vroeg veel voorbereidingstijd.

De opvang en verzorging tijdens zijn afnemende gezondheid, thuis, werd door jullie als vanzelfsprekend opgepakt en tot het eind toe volbracht.

Het was een bijzonder moment op vrijdag 19 september toen we hem de oorkonde behorende bij het Ere-dirigentschap konden overhandigen in aanwezigheid van Teuni en enkele van de kinderen. Toen ik hem vroeg wat hij nog wilde horen van het koor zij hij op het Nader mijn God bij U,  “dat is helemaal goed”, met de nadruk op goed.

Wij kijken in dankbaarheid terug op alle muzikale hoogtepunten en het muzikale genoegen die dat sinds 1960 heeft opgeleverd en hopen die lijn als Door Eendracht Verbonden naar de toekomst toe te kunnen doorzetten. Wij hopen dat we nog vele jaren zijn muzikale bewerkingen ten gehore kunnen brengen zodat dat rijke repertoire wat hij heeft opgebouwd ook in de toekomst blijft doorklinken.

Wij wensen Teuni, de kinderen en kleinkinderen, Gods nabijheid toe in de stiltes die nu vallen in huize Mulder en het grote gemis van een geliefde man, vader en opa, die leefde voor zijn gezin en de muziek, die voor zo velen tot grote genoegens en bemoediging heeft geleid.

Piet van de Wetering

Voorzitter